Όπως είπαμε, οι δεξαμενές φυσικού αερίου αποθηκεύουν το καύσιμο σε πίεση περίπου 200 bar (εξαρτάται από την τρέχουσα πίεση στο βενζινάδικο). Στην αυτοκίνηση χρησιμοποιούνται 2 τύπου δεξαμενές. Ο πρώτος είναι οι ατσάλινες και ο δεύτερος είναι από σάντουιτς εξωτικών συνθετικών υλικών. Τυπικά υλικά που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την περίπτωση είναι, πολυαμίδιο, πλαστικό ενισχυμένο με ίνες άνθρακα και υαλονήματα.
Τα πλεονεκτήματα των συνθετικών δεξαμενών έχουν να κάνουν με το βάρος που μπορεί να είναι και 3 φορές χαμηλότερο σε σχέση με τις ατσάλινες, με κύριο μειονέκτημα το κόστος. Επίσης οι δεξαμενές είναι μέσα σε ατσάλινο πλαίσιο και σε επιπλέον πλαστικό για λόγους ασφαλείας και για να μην τραυματίζονται από πετραδάκια κ.τ.λ. κατά την κίνηση του οχήματος. Επίσης σχετικά με την ασφάλεια, δοκιμάζονται σε ακραίες συνθήκες για την αντοχή τους πριν τοποθετηθούν σε ένα αυτοκίνητο. Τέλος, η τυπική διάρκεια ζωής τους είναι 20 χρόνια.
