Οι τροποποιήσεις σε ένα κινητήρα φυσικού αερίου

Ένας κινητήρας φυσικού αερίου είναι ένας κινητήρας βενζίνης σημαντικά τροποποιημένος. Οι ανάγκες για αυτές τις ευρείας κλίμακας μετατροπές οφείλονται ασφαλώς στο πολύ διαφορετικό καύσιμο. Δηλαδή, επειδή το φυσικό αέριο έχει τυπικά 130 οκτάνια, έχει εξαιρετική αντοχή σε αυθόρμητη προανάφλεξη και για αυτό το λόγο έχει εξαιρετική συνεργασία με κινητήρες υψηλής συμπίεσης. Συνεπώς ένα πολύ καλός συνδυασμός, είναι ένας κινητήρας τύπου Miller ή Atkinson. 

Οι σημαντικές μετατροπές ωστόσο που απαιτούνται, έχουν να κάνουν με την θερμοκρασία έναρξης της καύσης η οποία στο φυσικό αέριο είναι 600 βαθμοί Κελσίου και στην βενζίνη είναι από 200-300 και αυτό έχει και άμεση επίπτωση στην πίεση εντός του κυλίνδρου, που είναι πολύ υψηλότερη στην λειτουργία φυσικού αερίου. Επίσης το φυσικό αέριο δεν έχει τις λιπαντικές ικανότητες της βενζίνης που προστατεύουν τον κινητήρα από υπερβολικό μηχανικό φορτίο, ιδιαίτερα στις υψηλές στροφές. 

Λόγω των ανωτέρω, ένας κινητήρας φυσικού αερίου έχει επίστρωση αζώτου στις βαλβίδες για αύξηση της αντοχής του, διαφορετικές έδρες βαλβίδων και διαφορετικά ελατήρια εμβόλου και έμβολα. ¶λλες περιφερειακές αλλαγές έχουν να κάνουν με το διαφορετικό turbo, το οποίο αναγκαστικά στους κινητήρες φυσικού αερίου είναι μικρότερο λόγω του ότι ο κινητήρας φυσικού αερίου έχει καλύτερο βαθμό απόδοσης και άρα χαμηλότερο ενεργειακό περιεχόμενο στα καυσαέρια. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ελαφρά μειωμένη συγκέντρωση ισχύος.